Aandacht voor de beta-microbe bij kinderen

We are searching data for your request:

Forums and discussions:

Manuals and reference books:

Data from registers:

Wait the end of the search in all databases.
Upon completion, a link will appear to access the found materials.

Keelinfectie komt vaak voor bij kinderen, vooral in de winter in gesloten omgevingen. De ziekte, die meer voorkomt in de leeftijd van 5-15 jaar, kan zich manifesteren met moeite met slikken, koorts en slechte adem. Monument Antalya Ziekenhuis Afdeling Kindergeneeskunde Uz. Dr. Kaan Kadıoğlu, beta-microbe gaf informatie over de manieren van overdracht en behandeling.

Let op deze symptomen!

Het micro-organisme dat bekend staat als beta-microbe is een soort bacterie die ontstekingen in de keel veroorzaakt. Ongeveer 10-15% van de kinderen met keelpijn en koorts heeft groep A Beta hemolytische streptokokkenontsteking. Ontsteking van de keel en amandelen maakt het moeilijk voor het kind om te slikken en te voeden, het kind heeft een slechte adem en koorts. echter; tremor, lichaamspijn en verlies van eetlust. Er kunnen ook symptomen zijn zoals buikpijn, misselijkheid en braken. Wanneer je naar de amandelen en keelrood kijkt, zie je kleine tongzwelling en witte vlekken op de amandelen. De lymfeklieren in de hoek en nek van het onderkaakbeen kunnen gezwollen zijn.

Onbehandelde bètakiemen kunnen ernstig ongemak veroorzaken

Soms veroorzaakt bacteriële ontsteking streptokokken, toxines die worden afgescheiden door microben, een veel voorkomende uitslag op de huid. In dit geval wordt de ziekte 'roodvonk genellikle' genoemd en duurt deze meestal van dag 2 tot dag 6 van de keelontsteking. Deze onbehandelde of onvoldoende behandelde vormen van ontsteking, zelden febriele reuma genoemd en kunnen leiden tot ontsteking van het hart en reuma; kan ook nierontsteking, sinusitis, otitis media, longontsteking en huidinfecties veroorzaken.

Carrier kinderen hebben geen behandeling nodig

Bètakiemen worden zonder klagen in de keel van ongeveer 15% tot 20% van de bevolking aangetroffen en deze mensen worden dragers genoemd. Vooral mensen met faryngitis zijn 20% drager ondanks behandeling. Bacteriële ontsteking in de keel van de drager is niet oorzakelijk en er is geen risico dat de drager de ziekte overdraagt. Het risico op acuut gewrichtsreuma bij dragers is ook erg laag. Daarom wordt de behandeling van kinderen met AGBHS-dragers niet uitgevoerd.In sommige zeldzame gevallen is de detectie en behandeling van dragers noodzakelijk.

• Als er een uitbraak van een bèta-infectie is, of als er een risico op een uitbraak is, • Als een kind of een gezin reumatische koorts heeft • Een kind of gezin een geschiedenis van glomerulonefritis heeft • Herhaalde besmettelijkheid in het gezin • Infectie • Baby of naaste familieleden moeten voorzichtig zijn.

Hoe worden vervoerders gedetecteerd?

Detectie van dragers is een belangrijke stap in ziektepreventie. Vervoerders worden op scholen en kinderdagverblijven geïdentificeerd met monsters genomen uit de keel van kinderen en personeel. bijv. wattenstaafje en keel en amandelen worden toegepast op dit proces is geen pijn of pijn. In geval van epidemieën of risicovolle gevallen moeten monsters van die familie worden genomen. Monsters worden in geschikte media gereproduceerd om te zien of er een bètamicrobe in de keelcultuur zit. Snelle diagnosemethoden, de SWAB-test genoemd, zijn niet betrouwbaar voor de detectie van dragers, maar ze zijn leidend voor een snelle respons.

Amandelen moeten mogelijk worden verwijderd

Dragers worden behandeld door depot penicilline of orale medicatie te injecteren. Herhaalde keelcultuur wordt aanbevolen na de behandeling. In gevallen van terugkerende tonsillitis met zeven of meer tonsilaanvallen in één jaar of vijf of meer aanvallen per jaar gedurende twee jaar, moeten amandelen mogelijk worden verwijderd als er verraderlijke ontstekingen van de amandelen zijn en als verraderlijke ontsteking optreedt.